Meer over DNA testen weten?
Hulp bij de keuze voor de juiste DNA test
Hulp bij de keuze voor de juiste DNA test
Nuttige informatie over de populairste DNA testen.
Uitgebreide informatie over de verschillen tussen de aanbieders van afkomst onderzoeken.
Informatie over de verschillende soorten vaderschapstesten en aan welke kosten je moet denken.
Met een DNA test voor honden kun je achterhalen uit welke rassen jouw hond precies bestaat.
Bij DNA Test Online werken passionele kenners van de DNA Wereld. Wij belichten zowel de negatieve als de positieve zaken van deze snel evoluerende industrie. Ons ultieme doel is om u als bezoeker meer informatie te verstrekken alvorens u een aankoop doet / test aanschaft. Of u nu op zoek bent naar meer informatie over uw genealogie- (afkomst) of als u op zoek bent naar een rechtsgeldige vaderschapstest. Wij hebben overigens informatie over bijna alle DNA testen die er in Nederland beschikbaar zijn.
DNA staat voor deoxyribonucleid acid en is ontdekt in 1953. In het Nederlands wordt het Desoxyribonucleïnezuur genoemd. Het is een molecuul waarin erfelijke informatie staat opgeslagen. Dit molecuul vind je in de cellen van je hele lichaam terug.
Onder de microscoop ziet DNA eruit als twee draaiende strengen met daartussenin dwarsverbindingen. Op die manier lijkt het een beetje op een wenteltrap. De dwarsverbindingen, die ook wel baseparen worden genoemd, verbinden tegenover elkaar liggende nucleotiden. Dit kunnen 4 verschillende types zijn: adenine, thymine, guanine en cytosine. Hiervoor worden ook de letters A, D, T en G gebruikt. Alleen AT en GC kunnen samen combinaties vormen. De volgorde van deze Nucleotiden langs de strengen kan op veel verschillende manieren worden opgebouwd. Daardoor is er een soort van code leesbaar uit DNA.
Doordat eiwitten de ‘DNA code uitlezen’, bepaalt het DNA hoe de eiwitten eruit komen te zien. Op hun beurt bepalen eiwitten weer hoe je als mens eruit komt te zien. Zij bepalen de kleur van je haar, de kleuren van je ogen en ga zo maar door. DNA zorgt er dus voor dat mensen uniek zijn.
Chromosomen worden opgebouwd uit DNA en deze chromosomen zitten weer verpakt in de cellen van het lichaam. Voordat een celdeling plaatsvindt worden eerst de chromosomen gekopieerd waarna de nieuwe cel volgt.
Bij voortplanting is DNA overdraagbaar. In iedere celkern bevinden zich 46 (23 paar) chromosomen, waarvan mensen er 23 van de vader meegekrijgen, en 23 van de moeder.
Het analyseren van DNA kan ons helpen bij het achterhalen van dingen die met erfelijkheid en verwantschap te maken hebben. Je kunt bijvoorbeeld de kans op een overdraagbare aandoening achterhalen door naar het DNA te kijken. Ook familiaire banden zijn met DNA te achterhalen. Daarnaast is DNA uniek en dus te koppelen aan jou als persoon. De politie gebruikt bijvoorbeeld DNA sporen op een plaats delict als mogelijk bewijs dat een persoon daar geweest is.
Ziektes en aandoeningen zijn helaas vaak voor een deel erfelijk bepaald. DNA onderzoek op dit vlak geeft aan of je de ziekte geërfd kunt hebben, of door kunt geven. Het vindt bijvoorbeeld plaats als iemand een bepaalde ziekte heeft, en wil weten wat de kans is om deze op toekomstige kinderen over te dragen. Sommige online DNA testen geven hier ook indicaties voor af, maar we adviseren om dit soort onderzoek altijd via huisarts en eventueel het ziekenhuis te laten verkopen.
DNA kan antwoord geven op de vraag of je verwant bent aan andere mensen. Zo kun je achterhalen wie de biologische ouders zijn van iemand, maar ook of er een broer-broer of broer-zus relatie is. Je ontvangt namelijk iedere keer 50% van het DNA van beide ouders. En die hebben op hun beurt ook weer 50% van hun beiden ouders. Op die manier kun je een aantal generaties terug kijken, maar ook een match vinden met bijvoorbeeld achterneven en -nichten. Afkomst onderzoek werkt min of meer ook zo. Maar bij afkomst onderzoek wordt gekeken naar een bepaald DNA profiel binnen een een complete regio. We hebben daarover hier meer uitleg.
Misschien is DNA sporen onderzoek wel de bekendste vorm van iets dat we met DNA kunnen doen. Bij een ernstig misdrijf zal een forensisch onderzoeker biologische sporen zoeken en DNA materiaal veilig stellen. DNA is bijvoorbeeld te vinden in speeksel, huidschilfers, haren en bloed. Als er iets wordt gevonden kunnen ze dit matchen aan de DNA database bij de politie. Als hierbij geen match wordt gevonden kan DNA als extra bewijs dienen als er een verdachte is opgepakt, of er kan in -zeldzame gevallen- een DNA-bevolkingsonderzoek worden gestart. Op die manier hoopt de politie een match te vinden met misschien wel een nabij familielid van een verdachte. Meer over het onderwerp DNA sporen kun je hier vinden.